Een simple bal

Aan de zijde van een van de ridders liep ze de balzaal binnen. Het was al behoorlijk druk. Maar de muziek was nog niet begonnen dus ze waren niet te laat. Ze was immers wel niet op tijd klaar. De ridder waarmee ze bij het bal was had lang op haar moeten wachten. Maar ze kon er niks aan doen. Een boer wilde haar maaltijd dwarsbomen. Oke zij had de kip gestolen en de boer ging op haar jagen. Maar eerst had ze staan bedelen als wolf en hadden ze haar niks gegeven. Nou dan pakt ze het zelf wel. Terwijl ze wilde ontsnappen was ze ook nog tegen een halfling aan gebotst die niet wist dat ze een weerwolf was.Tot haar spijt was ze dan ook in haar val in een haar mensen vorm terug getransformeerd en had het meisje het in de gaten. In eerste instantie had ze haar wille vermoorden. Maar omdat ze een halfing was zou ze haar niet verraden anders verraden ze zich zelf ook. Dat had ze dan ook tegen hem meisje verteld.
Maar door al die dingen had ze wel veel vertraging op gelopen en had ze alleen maar meer werk op haar paraat te krijgen.
De ridder had openlijk staan klagen maar ze had zich er niet van aangetrokken. Hij wilde een mooie dame als jonkvrouw, dan moest hij er ook maar mee akkoord gaan dat dat tijd kosten. Ze draaide zich even naar de ridder toe. 'Je had niet hoeve klagen we zijn niet te laat' fluisterde ze richting hem. De ridder zij wat maar ze verstond het niet. Het maakte ook niks uit ze werden verwelkomt en ze namen plaats aan een van de tafels. Het zou niet echt een bal zijn waar veel bij gedanst werd meer een feest met veel optredens. Ze keek even om zich heen en zag de gebruikelijke mensen. Ze zat nooit aan een tafel met hoge pieven. Ze was gewoon een jonkvrouw die lage ridders vergezelde bij de ballen. Het was best gezellig. Tot het begin van het feest tenminste. Aan het einden waren de meesten mensen aan haar tafel altijd dronken en werden ze door de bediende uit de deur gewerkt.

zo ging het nu precies het zelfde het was net donker en de eerste werden al de deur uitgewerkt om dat ze al dronken waren. De ridder waar ze deze keer mee was leek er beter tegen te kunnen en leek eerder aangeschoten dan dronken. Maar ze had het wel gezien. Ze had er niks aan om hier te blijven. De lage ridders waren eigenlijk helemaal geen leuke mensen. Vele waren echte ridders die struikrovers op moesten pakken. Daar leken ze niet genoeg over te kunnen opscheppen maar ze konden er ook altijd genoeg over klagen. Maar gelukkig waren het niet de gene die op klopjacht gingen. Dat waren wel de hoge pieve die het meer als een hobby zagen om onschuldigen mensen op te jagen. Soms echte mensen die geen weerwolf waren werden prooi van hem.
Gelukkig had je ook een aantal ridders die zelf weerwolven waren en de klopjachten probeerde tegen te houden. Ze hoopte ooit hem te vergezellen bij een bal. Dat was beter dan deze dronken lieden.
Een ridder had haar wel eens gevraagd waarom ze eigenlijk met hem mee ging. Maar ze betaalde haar er voor en het extra geld kon ze goed gebruiken. Met tekenen verdiende ze niet veel. Zeker niet als vrouw.
Maar ondertussen was ze naar de deur gelopen. Haar ridder leek niks in de gaten te hebben en vrolijk mee te blèren met de muziek.
De bediende aan de deur keek haar even vreemd aan. Ze zei even kort dat ze zich niet lekker voelde en de bediende knikte begrijpelijk en opende de deur voor haar. Ze liep er snel door zo dat de ridder die ze vergezelde niet achter haar na zou komen. Na dat ze in de gang was van het kasteel begon ze te rennen. Maar ze letten weer niet op en opeens stond iemand voor haar en botste ze opnieuw tegen hem op. Samen vielen ze op de grond.

Sky had zijn beste pak aan getrokken. Hij hield er niet van maar toch ging hij er heen. En waarom omdat een vriend van hem er zou zijn. En Sky had hem beloofd om er heen te gaan. Zijn vriend was net als hem een weerwolf. Sky was zo als altijd te laat. Maar toch ging hij zich niet haasten. Waarom zou hij. Hoe later hij kwam hoe sneller het af gelopen was. En het was niet echt een bal om te dansen en dat vond hij nooit wat aan. Het dansen wel. Niet allen de damens maar gewoon. Het dansen zelf en de mannen werden dan ook niet zo snel dronken dus was er kan op ruzie minder. Sky zag het kasteel al in de verte. Hij liep iets sneller. Toen hij er was keek een bediende hem raar aan. Hij was niet met paard en wagen aan gekomen en dat vonden ze meestal raar. Sky keek de bediende niet aan en liep naar de ingang. Hij zag de dame wel aan komen maar was te langzaam om te handelen. Sky voelde al snel de grond in zijn rug en een kleine kreun verliet zijn mond. Sky duwde haar van zich af en stond op. Daarna stak hij een hand uit en hielp de jonkvrouw met op staan. 'Gaat het vrouwe.'Vroeg hij bezorgt.


[sorry dat hij zo kort isxD]

Met een harde klap kwam ze op de grond te recht. Of eerder boven op de man. Ze voelde zijn handen onder zijn lichaam. Die zich van hem afduwde. Ze belanden midden in het zand. Ah haar jurk zat nu helemaal onder het zand. Niet dat hij nieuw was maar ze had geen geld voor een nieuwe en ze zou nog even moeten sparen voor dat ze een nieuwe kon krijgen. Natuurlijk kreeg ze geld van de ridders om te besteden aan de jurken. Maar dan moest ze nog steeds sparen. Dus moest ze ook zuinig op haar kleding zijn. Ze keek even naar de jongen die zijn hand uitstak. ‘ja mijn here, enkel me jurk is vies. U heeft mij val gebroken’ zij ze terwijl ze de hand van de man aanpakte en zich zelf optrok aan zijn hand. Ze veegde haar jurk af en hoopte dat hij niet gescheurd was. Maar dat zou ze vast pas zien als ze hem had uitgetrokken. Vooral in haar onderkleding. Kwam vaak een scheur om dat ze viel. ‘wat doet u hier nog zo laat. Als ik vragen mag. Het feest loopt voor de lage klassen al bijna te einde’

Sky knikte allen maar toen ze zei dat alles oké was. 'Toch handig als u tegen iemand aan loopt. Maar jammer voor uw jurk.'Zei hij glimlachend. Sky keek haar onderzoekent aan. Waarom had ze zo haast gehad om weg te komen. Sky keek naar de ingang maar niemand rende haar achter aan. Zijn glimlach kwam weer op toen ze vroeg waarom hij hier zo laat nog was. 'Misschien ben ik wel van hogere klassen.' Sky nam het haar niet kwalijk. Hij was rijk allen gebruikte het geld niet. Hij hoorde ook bij de hogere klassen. En zeg zelf zo rijk zag hij er ook al weer niet uit. 'Zeg eens vrouwe waarom rent u zo overhaast het kasteel uit.'Vroeg hij toch een tikje nieuwschierig. Wie zou deze aangename jongevrouw nou weg laten rennen. Sky hoorde plots hard geroep en tegen gesputter. Het was inderdaad later dan hij dacht want de lagere klassen moesten al weer vertrekken. Aangezien Sky wist dat er misschien nog gevochten kon worden pakte hij plotse de jongedame bij haar hand en trok haar mee naar de tuin. 'Sorry dat ik u zo maar mee trek maar het kan op een ruzie daar uit lopen en daar heb ik bepaalt geen zin in.'

Ze glimlachte zwakjes toen hij zij dat hij van de hoger klasse kwam. Ze maakte even een korte buiging 'sorry daar voor' verontschuldigen zich zelf. Ze ging weer rustig op haar benen staan toen de man weer begon te praten. 'dat is omda' maar ze kon haar zin al niet afmaken of ze werd al mee getrokken door de man. Ze wilde zich lostrekken. Maar toen ze zag dat de lagere klas uit het kasteel werd gewerkt liet ze zich zelf toch mee voeren. Ze keek de man even aan toen hij begon te praten. 'dat was de rede. Ik ben een simple vrouw. Tekenaar van beroep en woon aan het kasteel. Lage ridders vragen mij mee naar het bal waneer ze niemand anders hebben. Aan gezien ik er voor betaald krijg en ik niet anders rond kom ga ik mee. Maar in dronken ridders die ruzie heb ik ook geen zin.' ze keek even naar de ridders die naar buiten kwam lopen. Ze zag ook de ridder staan waarmee ze naar heb bal was gegaan. Hij stond chagrijnig om zich heen te kijken. schreeuwen van hoogstwaarschijnlijk waar zij was gebleven. Maar ze trok zich er niks van aan. Hij wist het toch wel dat ze er vandoor was waneer hij dronken werd. 'maar waarom bent u zo laad en ik heb u nog nooit gezien op een van de feesten'

'Het maakt niet uit.'Zei Sky. Hij luisterde aandachtig. 'Ja die ridders kunnen er wat van.'Hij wist er alles van. Hij had vaak genoeg met dat soort lui gevochten. Sky keek naar ze en schudde kort zijn hoofd. Toen de jongedame vroeg waarom hij zo laat was en waarom ze hem er nooit had gezien keek sky naar haar. 'Misschien omdat ik niet van feeste hou. Heel af en toe ga ik er heen om dat een vriend van mij dat zo graag wil. En waarom ik zo laat ben is omdat ik ergens anders te druk mee bezig was.' Het werd een stuk rustiger nu. Sky keek de vrouw aan. 'Zou u mij willen vrijgezellen naar het bal.' Pakte haar hand en drukte er een lichte kus op en liet zijn hoofd wat buigen. 'Het word zo een stuk leuker.'Glimlachend keek hij haar aan.
Hij hoopte dat ze het zou doen. Dan zou hij ook niet raar aan gekeken worden. En kon Sky het gelijk goed maken met haar omdat hij haar toch iets te ruw op de grond duwde.

Ze drukte zich zelf even tegen de ridder aan toen de ridder deze kant op leek te lopen. Maar gelukkig was het gewoon een dronken uitzwaai. 'De hoog gerangde vallen nog mee. Zo lang als hobby geen klopjacht hadden.' antwoorden ze toen hij zij dat de ridders er wel wat van konden. Ze wist dat hij het zou snappen. Mensen rook ze al van verwaf en die stonken als de pest. Maar weerwovlen waren een ander verhaal die konden stikken maar dat verschilde per persoon en deze rook zeker naar een weerwolf en rook ook wel lekker. Als ze op haar neus was afgegaan had ze wel geroken dat hij rijk was of ja niet arm. Na rijk rook hij nou ook niet echt. 'vrienden een dienst bewijzen met dingen die je niet leuk vind. Dat is ook maar een taak apart' zij ze vriendelijk Ze glimlachte vriendelijk. Ze had niet vel vrienden. Paar vrouwen van het kasteel maar daar bleef het dan ook bij. Maar dat was ook niet vreemd. 'met wolfje spelen zeker' zij ze kort toen hij zij dat hij het druk had gehad. Ze keek even nog de ridders na die dronken naar hun huize liepen. Ze was blij dat ze daar niet tussen hoefde te lopen. Ze had eerder gehoord dat sommige vrouwen nog wel eens verkracht waren. Daarom was ze ook altijd er tussen uit gepiept. Ze had al niet de hoogste dunk van mensen en al helemaal niet als ze dronken waren. Ze keek opeens op uit haar gedachten toen hij haar hand vast pakte. Ze keek hem een verbaast aan toen hij vroeg of hij haar wilde vergezellen. 'ma maar mijn jurk. Hij is smerig en hopelijk mischien kapot en zoon jurk kan voor de lage klassen maar voor een hogere' antwoorden ze. Ze wilde best mee maar ze was er gewoon niet opgekleed. 'niet dat ik wil. heel graag zelf maar mijn jurk' zij ze dan ook maar snel voordat ze hem zou beledigen

Sky keek haar raar aan toen ze zich tegen hem aan drukte maar al snel zag hij waarom om. 'Daar hebt u gelijk in. Ik heb een hekel aan klopjachten.'Zei Sky eerlijk. 'Ach ja ik moet mijn vrienden behouden.' Sky deed een stap naar achteren en hoopte dat ze mee ging. Hij lachte zachtjes toen ze vroeg of hij druk was met wolfje spelen. 'Misschien.'
Ook hij zag de ridders weg lopen. Zijn glimlach veranderde en hij keek haar aan. Sky voelde zich toch wat afgewezen. Maar toen hij hoorde waarom ze niet mee wou verschreen zijn glimlach weer. 'Ik heb misschien nog wel wat voor u. Als u mee zou willen lopen.' Sky liep al vast naar het kasteel en liep een kamer binnen. Daar liep hij naar de kast en zocht een mooie jurk. Hij legde die op het bed en liep naar de deur. 'Doe hem maar aan ik wacht buiten.' Liep de kamer uit en bleef daar wachten.

[FlutxD]

Ze moest lachen toen hij zij dat hij geen fan was van klopjachten. Dat zou zijn als dat wel wat zou zijn. Ze schrok toen hij zij dat hij nog wel iets had. 'maar dat kan ik niet van u aan nemen. Zoals ik al zij ik ben een simpele kasteel bewoner' zij dan ook op een geschrokken manier. Maar toen hij aan liep liep ze toch achter hem aan. Ze liepen het kasteel terug in en paar bediende keek haar raar aan. Maar na dat ze hem aan keek draaide ze hun hoofd snel weg. Het waren van die bijgelovige die geloofde dat er weerwolven bestonden. Ze wisten de weerwolven er ook altijd uit te vissen. Gelukkig geloofde ze ook dat je weerwolven met geen haar moest krenken en anders de dood zou vinden en ook in de dood zou blijven. Het leek haar maar onzin maar het was wel fijn. Zo vielen ze haar niet lastig. Ze keek even naar de man hij liep een kamer binnen en hij rommelde wat in ene kast. Daarna trok hij er ene jurk uit. Het was een prachtige jurk en hij leek gloed nieuw. 'Maar dat kan ik zeker niet van uw aannemen. Een peperdure gloednieuwe jurk van een ander. Dat kan toch niet' zij ze. Ze bleef in de kamer staan terwijl de man uit de kamer liep. 'ik ken u naam niet eens' zij ze nog

Sky negeerde het toen ze zei dat ze het niet aan kon nemen. Hem maakte het niet uit wat ze was. Elk weerwolf is het zelfde. Sky glimlachte toen ze tegen sputerde. 'Neem het nou aan vrouwe. U hebt het verdiend. En misschien is Uw jurk kapot door mij.' Sky keek nog een keer om toen ze zij dat ze zijn naam niet wist. 'Sky.' Zei hij allen maar. Daarna ging hij op de gang wachten en was benieuwd hoe de jurk haar zal staan. Zijn vriend kwam al de gang in en kwam op hem afgelopen. 'Ik vroeg me al af wanneer je kwam.'Zei hij. 'Ik kom er zo aan ik moet even ergens op wachten.' Sky keek zijn vriend na en klopte op de deur. 'Lukt het vrouwe.'Vroeg hij.

'het is mijn eigen schuld niet de uwe. Ik keek niet uit.' antwoorden ze. Maar hij zij ze naam nog kort en daarna deed hij de deur dicht. sky dat was zijn naam. Veel had ze hem nog niet gehoord. Maar onbekend klonk het ook weer niet. Ze keek even naar de jurk die kon ze echt niet aannemen maar ze had geen keus. Dus trok ze haar jurk uit en haar onder rok. Gelukkig was er niks kapot. Ze trok de anderen jurk aan donkerblauw. Het paste goed bij haar helblauwe ogen. Ze trok haar kleren snel aan en knoopte haar haar daarna even opnieuw.
Ze opende de deur net toen hij op de deur klopte. 'ja mijnhere' zij ze met een glimlach. 'mijn naam is trouwens silver' zij ze rustig. Ze sloeg haar arm om in de arm van sky zoals gebruikelijk was en liep met hem mee. 'is uw vriend ook een ...' ze keek even om zich heen of ze niemand zag of hoorde of rook. Maar deze keer leek ze pech te hebben. Een bediende liep net achter haar. 'u weet wel wat ik bedoel' zij ze dan ook maar

Sky keek haar glimlachend aan. 'U bent prachtig.'Sprak hij oprecht. Hij liep met haar richting de zaal en keek haar aan toen ze zei hoe ze hete. 'Sliver. Mooie naam.' Sky keek Silver aan toen ze wat vroeg. Hij keek om zich heen en zag iemand achter hen. 'Ja hij is ook een echte heer.' Hier mee bedoelde hij allen maar dat hij ook een weerwolf was.
Ze liepen de zaal in en Sky zag verschillende mensen raar kijken. 'Let er niet op. Zo kijken ze altijd als ik binnen kom.'Fluisterde hij tegen haar. Sky liep naar zijn vriend toe. 'Silver dit is Tom. Tom dit is Silver.'Sprak hij.
Daarna schoof hij een stoel naar achteren voor haar zo dat ze kon zitten. Daarna ging hij naast haar zitten en keek naar haar.

[Flut.]

Ze kreeg een complimentje toen ze naar buiten liep. Beetje verlegen glimlachte ze.
Sky vertelde dat zijn vriend inderdaad een weerwolf was. Hij zij het dan wel anders maar ze snapte het. Ze liepen nog een stuk door en ze kroop ondertusen steeds dichter tegen hem op. Elke bediende leek hem vreemd aan te kijken. Ze vond het maar niks. Ze had er een hekel aan als mensen haar vreemd aan keken. Het was dan net of ze zagen dat ze niet een normaal mens was. Ze liepen de zaal naar binnen en opnieuwe keken de mensen haar vreemd aan. Ze kroop nog dichter tegen sky aan. Gelukkig vertelde hij dat het niet aan haar lag maar dat mensen hem altijd zo aan keken. Ze liep met hem mee naar een van de tafels. Hij stelde haar voor aan een vriend. Ze maakte een kleine buiging voor de man. Ze ging zitten toen sky een stoel naar achter trok voor haar. Ze bedankte hem kort. Ze keek even rond en geen een van de mensen die er nog waren leek te merken dat ze er al eerder was geweest. Ze keek even naar sky en glimlachte vriendelijk. 'vertelt u mij here waar heeft u uw titel aan te danken' vroeg ze rustig.

Sky glimlachte voorzichtig toen hij merkte dat ze zich steeds dichter tegen hem aan ging lopen.
Sky keek iedereen die hem raar aan keek gewoon recht in de ogen terug. Zonder ook maar een emotie te laten zien.
Hij was het gewent dus het boeide hem niet meer. Ze mochten denken over hem wat ze wilde. Hij wist toch wel hoe alles zat. Sky keek haar aan toen ze vroeg waarom hij bij de hogere rangen hoorde. 'Laten we het er maar op houden dat ik een familie lid van de koning heb gered.'Fluisterde hij haar. En de koning wist ook donders goed wat hij was. Sinds dien hadden ze hem nooit meer wat aan gedaan. Daar was hij op zich wel blij mee. Eerst hoorde hij bij de lagere klassen. Ook al had hij genoeg geld. Hij vond het wel fijn om van lagere klassen te zijn. Je hoefde niet op dit soort evenementen te zitten. Sky hoorde een nummer en stond op. Hij pakte Sliver bij haar hand en begeleide haar naar het midden. Toen legde hij een hand op haar middel en zijn andere hand hield haar hand vast. Hij hoopte dat ze kon dansen al was er nu niemand aan het dansen. Maar als er een iemand begon. Deden er genoeg mensen mee.

'Een familie lid. Dan moest die wel heel belangrijk zijn.' fluisterde ze op de zelfde toon terug. Ze draaide even naar tom toen die begon te praten. 'heeft onze heer u weten te strikken. dat heeft hij goed gedaan. ' zij hij. Ze korte knik en na dat tom een kleine grom liet horen die enkel te horen was voor wolven oren deed ze het zelfde terug. Bij vele was het een soort begroeting. Zij rook het meestal wel of het mensen of weerwolven waren. Maar ze had als klein kind dan ook vooral haar neus gebruikt en daardoor was hij even sterk in haar mensen gedaant als wolven gedaante. Ze schrok toen sky opeens uit het niks opstond. Ze keek hem even vreemd aan maar ze liep toch mee met hem. Hij legde zijn ene hand op haar middel en met zijn anderen hand hield hij haar anderen hand vast. 'wat doet u heer. Dit is geen dans bal' zij ze zachtjes, Dat moest hij toch weten. Toch legde ze haar hand op zijn schouder

Sky haalde zijn schouders op toen ze zei dat het dan wel heel belangrijk moest zijn. 'Valt mee het was de dochtertje van de zus van de koning.' Antwoorde hij zachtjes terug. Sky glimlachte toen hij Silver en Tom naar elkaar hoorde grommen. Een aantal ridders keken om en die deden het zelfde. Sky deed het niet. Hij was niet iemand die het grommen als een begroeting zag. Hij grommde allen als hij in zijn wolven gedaante was of als het nodig was.
Hij glimlachte weer toen Silver vroeg wat hij ging doen en hem er aan herinerde dat dit geen dans bal was. 'Ik weet het vrouwe ik heb er allen een hekel aan stil zitten.'Antwoorde hij eerlijk terug. Sky bewoog mee op de muziek en begeleide Silver. Al snel volgde er meerde mensen hun voorbeeld en begonnen ook te dansen. 'Nu wel.'Zei Sky en keek in haar ogen. Maar al snel keek hij weg. Hij kon niet tegen de ogen van vrouwen. Daarmee konden ze altijd als voor elkaar krijgen bij hem. Dus probeerde hij de vrouwen nooit recht aan te kijken. Maar toch gleden zijn ogen weer naar de hare en bleef hij er in kijken.

Ze glimlachte vriendelijk toen hij zij dat hij niet stil kon zitten. 'ik ken geen enkel HEER of DAME die stil kan zitten.' Ze bedrukte de woorden heer en dame extra zo dat hij snapte wat ze bedoelde. Weerwolven dus. Ze keek even om zich heen toen hij zij dat het nu wel een dans bal was. Overal danste nu mensen. Ze liet haar rustig mee begeleiden terwijl ze naar de muziek luisterde. Het was mooie muziek en ze had hem al lang niet meer gehoord. Ze kende hem van haar jeugd waar die altijd klonk wanneer je het kasteel binnen liep. Maar hier waren de mensen veel meer gediend van stilte. Ze keek sky even aan. Maar hij richten zijn blik meteen weg. Ze keek hem even vreemd aan waren haar ogen zo ernstig. Maar hij richten al snel zijn blik weer op de hare. Een lieve glimlach keerde weer terug op haar mond. Ze begon haar hoofd even naar zijn hoofd en drukte kus op zijn wang. 'u hoeft niet in mijn eigen ogen te kijken hoor' zij ze liefjes. Ze legde haar hoofd tegen zijn schouder aan en danste zo veder

Sky knikte lichtjes toen ze zei dat ze niemand kende die stil kon zitten van hun soort. Sky likte moeilijk toen hij haar lippen tegen zijn wang voelde. Waarom had hij haar nu mee genomen. Misschien omdat hij dacht dat ze op zijn vriendin leek. Maar dat was niet zo. Zijn vriendin was altijd overal mee bezig en ze kon totaal niet dansen waar door ze altijd dubbel lagen van het lachen. Sky schudde lichtjes zijn hoofd toen hij merkte dat Silver haar hoofd te zijn schouder legde. Sky keek voorzich uit en probeerde zich in te houden. Het liefst duwde hij haar van hem af en rende naar de bergen en veranderde in een wolf. Jakend naar de sterren en terug denkend aan die ene nacht. Er ging een rilling door Sky heen. Hij moest zich echt in houden om het niet te doen. Het zou niet aardig en netjes van hem zijn. Maar hij begon steeds erge te trillen. Plots voelde hij een hand op zijn schouder en keek hem het was Tom die hem af kwam lossen. Sky liet Sliver los en knikte naar haar. 'Bedankt.'Fluisterde hij zachtjes tegen Tom. Daarna keek hij Silver aan. 'Sorry.'Sprak hij nu wat harder en liep snel naar de deur. Maar helaas kwam er een vrouw naar hem toe en moest hij weer dansen. Waarom konde hem nu gewoon even niet met rust laten. Sky danste richting de deur en gaf haar over aan een ridder die nog al dronken was. Eindelijk kon hij naar buiten. Maar toch was het mist geraden. Een paar bediendes vroegen aan hem of hij even mee wou lopen. Sky kon zich echt niet meer in houden en duwde hen uit zijn weg en rende naar buiten. Eenmaal daar zocht hij een plek op waar hij kon transformeren want hij kon echt niet meer wachten tot dat hij vergenoeg was. En het is zelfmoord als je het hier deed maar het kon niet anderes. Sky rende naar de bosjes sprong er in en veranderde. In de verte kon je het gescheur van kleren nog horen en ook hoorde hij een harde gil van een vrouw. Sky sprong uit de bosjes en zette het op een rennen.

Silver schrok toen ze zijn lichaam helemaal onder haar voelde trillen. Ze haalde haar hoofd van zijn schouder en keek hem geschrokken aan. 'wat is er Here' vroeg ze. Maar voor dat ze antwoord terug kreeg zag ze de vriend van sky al aan komen lopen. Hij nam de dans over van Sky en Tom leiden haar al meteen een anderen kant op van de zaal. Ze keek even met haar ogen sky naar. Maar na dat hij een anderen dame had afgepoeierd was hij weg. Wat was er toch met hem. Ze had niks vreemd gedaan. Dus waarom deed hij zo. Ze keek Tom even aan en die antwoorden enkel dat ze het beste hier kon blijven en dat hij wel voor haar zou zorgen. Ze glimlachte even vriendelijk naar Tom. Waarom zij hij niks hij kon toch zeggen als hij weg moest. Hij had haar gevraagd in eerste instantie wilde ze niet eens mee, hij had haar overtuigd.

Na een lage tijd was het feest afelopen. Tom had haar naar huis gebracht en na lang aandringen had ze de jurk terug kunnen brengen maar dan wel bij tom. Of ja ze zou hem morgen terug brengen na dat ze hem goed had schoongemaakt. Nu moest ze wel een nieuwe jurk kopen. Haar oude jukt lag nog mij Sky en hem zou ze wel nooit meer zien. Eigelijk wilde ze dat ook niet het zou enkel een ongemakkelijke ontmoeting zijn. Tom had haar gevraagt om mee te gaan naar het volgende bal. Maar ze had hem bedankt. Ze zou het rond die tijd wel zien als hij het opnieuw vraagde.

Sky was te snel voor de mensen die hem achter naar gingen. Toen hij eenmaal bij zijn huis kwam keek hij omzich heen. Sky rende naar binnen en keek in de spiegel. Daar zag hij een pik zwarte wolf met een klein wit puntje op zijn staart. Sky's blik stond droevig. Hij schudde zijn kop en veranderde terug. Daarna pakte hij wat makkelijke kleren en kleden zich snel aan. Toen hij klaar was dronk hij snel wat. Daarna liep hij terug en probeerde Silver te vinden. Ze moest toch weten dat hij spijt had dat hij zomaar verdwenen was. Sky klopte op goed geluk en hoopte dat Silver de deur niet voor zijn neus dicht gooide.


-Flut-

Ze had zich al omgekleed en ze had de jurk netjes opgehangen op een plek waar ze zeker van wist waar geen motten kwamen. Ze had een smerige jurk aan getrokken die haar meteen smerig deed lijken. Maar zo werd ze tenminste niet lastig gevallen als ze 's avonds rond wandelde. Arme luis mensen wilde rovers toch niet die waren niet te moeite waard. Niet dat jurk haar armer maakte dan ze was. Als spullen had ze enkel haar kleren en tekenblok. Daar was het altijd bij gebleven en ze had geen zin in meer. Ze wilde net naar buiten lopen ze opeens gedonk hoorde op haar deur. Dat was niet goed daar was ze zeker van. Zo laat dat konde enkel klopjagers zijn. Maar die zouden net zo goed van het bal afkomen en die zouden er nu geen tijd voor hebben. Maar wie moest het dan zijn. Geluidloos liep ze richting de deur. Maar de geur kwam al meteen tot haar neus. Het was een weerwolf dus dat zou geen probleem worden. Ze opende de deur en zag tot haar schrik sky staan. Ze ontwijken zijn ogen en ze maakte snel een buiging. 'u komt voor de jurk mijn here' zij ze zachtjes. Ze wachten niet op antwoord maar liep daarna terug naar de kamer waar de jurk hing. Ze pakte hem en liep terug naar de deur. 'ik heb geen tijd gehad om het schoon te maken. Het spijt me' zij ze weer even zachtjes terwijl ze opnieuw zijn ogen ontwijken. Ze bood hem de jurk aan terwijl ze haar hoofd gebogen hield om hem zo niet aan te hoeven kijken

Sky slikte toen ze de deur open deed en de jurk pakte. Hij tilde met twee vingers haar hoofd op zodat hij haar aan kon kijken. 'U mag de jurk houden.' Sky beet op zijn lip en haalde zijn hand weg bij haar kin. Waarom moest ze er nu zo goed uit zien. 'Ik kwam voor wat anders. Het spijt me dat ik zo maar vertrokken ben vrouwe. Ik kon me soms niet in houden en als ik dan echt niet veranderd. Dan word ik gek.'Sprak hij zachtjes zodat allen Silver de laatste paar woorden kon horen. 'Ik hoop dat u me het kan vergeven.' Sky keek haar hopend aan maar snapte het als ze dat niet zou doen.

-flut-

Ze hield zich zelf stil tot hij was uitgepraat. Zelfs toen hij zijn vingers onder haar kin legde zo dat ze elkaar konde aan kijken sloeg ze haar ogen naar beneden.
'Het is uw jurk of van uw zus of iemand anders maar niet van mij' zij ze zachtjes. Ze drukte de jurk in zijn handen. 'dat is niemand zijn schuld' antwoorden ze op zijn excuus. Ze werkte zich zelf langs hem en sloot de deur. Daarna liep ze richting de trappen. Ze slikte een keer moeilijk. Het was geen goed idee geweest om met hem mee te gaan. Ze had gewoon haar excuus aan moeten bieden en weg moeten lopen. Ze was ondertussen bij de trappen aan gekomen en gehaast liep ze naar benende. Paar was ze bijna uitgegleden maar kon ze zich zelf nog redde. Toen ze benede was aangekomen liep ze snel het casteel uit en liep ze naar de grote heg die er stond. Mensen gebruikte hem vaak als smokkel route en de anderen kant zag je niet. Het was ook de perfechte plek om te transformeren. Een maal in de heg aangekomen veranderde ze in een spierwitte wolf. Ze begon te rennen ze had totaal geen idee waar ze naar toe ging naar de bergen of de kliffen veel maakte het haar ook niet uit.

Sky zuchtte toen Silver hem niet aan wou kijken. 'Ik heb geen zus dus maak je geen zorgen.'Antwoordde hij terug. Sky keek haar verbaast aan toen ze weg gehaast weg liep. Hij liep haar achter naar maar was niet snel genoeg. Toen hij uit het zicht was veranderde hij in zijn wolf vorm en rende haar achter naar. 'Silver wacht.'Gromde hij naar haar.
Hij wachte niet op antwoord en sprong toen hij op de grond te recht kwam draaide hij zich snel om en zorgde dat ze niet verder kon. Hij keek haar vragend aan. Waarom was ze weg gegaan. Ze had toch ook kunnen zeggen dat hij op moest donderen. Sky merkte dat hij een kop groter was dan haar. Zijn blauwe ogen bekeek haar even en probeerde er achter te komen wat er was.

Met grote passen rende ze richting iets. Ze had het nog steeds niet bepaald maar het leek meer de kliffen te worden. Dan kon ze de zee tekenen. Die had ze al lang niet meer getekend en voor het laatst wat het een grote mislukking. Maar nu kon ze een stuk betere tekenen en liepen niet tenminste allerlei mensen door het beeld.
Ze schrok zich kapot toen opeens een zwarte wolf voor haar stond. Aan de geur te herkennen was het sky. 'wat wilt u. U hebt u jurk terug en uw excuse is aangenomen. Ik ben maar een simpele burger zonder ouders of familie. Die haar geld verdient met tekeken' zij ze zachtjes. Ze keek hem nog steeds niet aan. Het leek ongemakelijk en ze wist niet of hij het wou. De eerste keer had hij toch weggedraait met zijn ogen.

-flut ter te put-