Zara Garcia

Onderwerp: Zara Garcia za aug 27, 2011 10:05 pm

Zara Garcia

Naam: Zara M. Garcia
Bekend als: Zara
Geslacht: Vrouw
Leeftijd: 17 jaar
Wolvenleeftijd: 2 jaar en 4 maanden

Uiterlijk:
In haar menselijke gedaante zijn dat wat op het eerste gezicht opvallen haar golvende, witblonde haren. De ietwat krullende lokken reiken bijna tot aan haar billen, en hoewel ze niet meer door te kammen zijn en er talloze klitten in zijn gevormd oogt het niet onverzorgd (dit is het natuurlijk wel).
Haar ogen hebben geen bijonder opvallende kleur - grijsblauwe ogen, met van nature lange wimpers. Verder heeft ze een bleke huidskleur, en een slank figuur met lange, dunne benen. Bepaald klein of lang is ze ook niet, zo rond de 1'71 meter, wat heel normaal is voor een meisje van zeventien.

In haar wolf-vorm heeft de vacht een lichtgrijze tint, de haren zijn opvallend lang en ook zo heeft ze een slank postuur, gebouwd voor snelheid en behendigheid. Witte haren zijn duidelijk zichtbaar op haar onderbuik en snuit, en ook haar grijze staart is vermengd met wit. Verder het gebruikelijk wolvenuiterlijk: twee oren en ogen (die overigens ook nu grijsblauw zijn), een neus, vier poten en een staart.

Persoonlijkheid:
Als mens is Zara een vrij zwijgzaam typje. Niet zo zeer terughouden, want ze houdt van gezelligheid en kan goed tegen een grapje, maar ze kan ook de schoonheid inzien van een moment stilte, niets om je heen dan de natuur. Ook midden in een groep anderen kan ze zich prima ontspannen.
Als wolf houdt ze dit karakter, maar is ze wat impulsiever, iets feller dan in een menselijke situatie. Voelt ze zich bedreigd, dan zal ze zeker niet aarzelen om voor zichzelf op te komen, maar het is geen heethoofd en windt zich niet makkelijk op.
De uitdrukking "hondstrouw" zou speciaal voor Zara omgezet moeten worden in "wolfstrouw". Dus, zolang je haar niet bedreigt,
Sweet as Honey

Verleden:
"Neuriend naderde Zara het modderpad dat tot aan de voordeur van haar huis kronkelde. Met vloeiende bewegingen liet ze haar mand met boodschappen van haar schouder glijden en duwde de deur van het kleine, krakkemikkige pand open.
In deze hitte was het bijna onmogelijk om normaal te functioneren. Naast het huisje slingerde een snelstromend beekje, en Zara tilde haar rokken op om naast het water te knielen. Met een behendige beweging splashte ze wat van het verkoelende water over haar gezicht, en veegde de overbodige druppels weg met haar mouw.
Enige tijd later krabbelde ze weer overeind en dwong haar moeie benen om het huis in te gaan, naar de slaapkamer van haar drie broertjes en twee zusjes. Het was een kleine kamer, eigenlijk te krap voor vijf kinderen maar rijk waren ze nooit geweest en een uitbreiding van het pandje kostte een hoop geld.
In de kamer bleef ze stokstijf stilstaan. De schaarse bezittingen die er gestaan hadden waren verdwenen, tot op het laatste beddesteetj e toe. De ruimtewas leeg en hol, en haar stem weergalmde toen ze de namen van haar gezin riep. Alleen de stilte beantwoordde haar stem, en met een ruk draaide ze zich om om ook de andere twee kamers van het huisje te controleren. Overal waar ze kwam liep ze tegen dezelfde leegte aan.
Ten einde raad holde Zara naar buiten en gilde naar de hemel om haar familie. Zoute tranen gleden in dikke druppels naar haar kin en ze liet zich zakken, hoofd tussen haar knieen.
Verlaten ...